Muzea paryskie

Adres : adres :  11, avenue du Président-Wilson w 16. dzielnicy Paryża, wschodnie skrzydło modernistycznego Pałacu Tokyo.

Uczestniczyliśmy, ja Grażyna Cluzel i mój mąż Claude Cluzel ,w wielu wystawach czasowych różnych artystów, w tym aż trzech pochodzenia rosyjskiego.

Gilbert  i George   04/10/1997 - 04/01/1998

Wtenczas zobaczyłam naocznie tych dwóch  ekstrawaganckich brytyjskich artystów.

Kazimierz Malewicz 15/01/2003 - 24/04/2003

Cieszę się niezwykle, ze widziałam wówczas tą wystawę jakże znanego artysty rosyjskiego a z pochodzenia Polaka, gdyż później nigdy  nie pokazano jego dzieł w takiej ilości oraz dającej całkowity przekrój jego twórczości. Wystawa była pasjonująca i kompletna ,

Mark Rothko    12/01/1999  - 18/04/1999 

To podczas tej wystawy poznałam dzieła tego amerykańskiego, rosyjskiego pochodzenia, artysty po raz pierwszy.

W szczególny zachwyt wprawiły mnie jego dzieła monochromatyczne, te z końcowego etapu jego twórczości.

Serge Poliakoff  18/10/2013 - 23 /02/2014  Marzenie o  kształtach

Był to francuski artysta, pochodzenia rosyjskiego.Podczas tej wystawy z wielką ciekawością śledziliśmy jego twórczość… abstrakcja i nowoczesność.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża poświęciło malarzowi abstrakcji Serge'owi Poliakoff (1900-1969) dużą retrospektywę liczącą prawie 70 obrazów i licznych prac na papierze.

Dzieła te były tworzone w latach 1936-1969.

Od 1970 r. żadna wystawa  w Paryżu nie miała większego zasięgu poświęconemu temu czołowemu artyście Szkoły Paryskiej .

Był on wspierany  przez największych historyków abstrakcji takich jak Charles Estienne, Michel Ragon, Dora Vallier i który za pośrednictwem swoich handlarzy którymi byli miedzy innymi Denise René, Dina Vierny wzbudził zainteresowanie wielu prywatnych kolekcjonerów. Jego obrazy były często wystawiane i przyciągał uwagę Kandinsky’ego.

Trasa wystawy została zaprojektowana jako zorganizowana w kilku sekwencjach podróż wokół kluczowych dzieł. Od lat badań i okresu powojennego – kiedy należał do awangardy malarstwa abstrakcyjnego, aż do ostatnich obrazów wyrafinowanej nowoczesności (1968-1969).

Jak wszyscy artyści abstrakcji integralnej, Poliakoff badał relacje między linią a powierzchnią, tłem a formą, kolorem i światłem. Za pozorną jednością formalną jego prac kryje się w rzeczywistości wielość rozwiązań obrazowych, które wystawa czyni czytelnymi. Skoncentrowane kolory, wibracja materiału, a także sprytne rozmieszczenie kształtów, równoważących zawarte w nim napięcie energetyczne, odgrywają tutaj kluczową rolę.

 Zauważamy wyjątkowość szczególnie wrażliwego podejścia i intensywną duchowość dzieła, którego jedynym celem jest ów „sen o formach samych w sobie, będący wielką tajemnicą „abstrakcji” do wyjaśnienia”.  Jak określił to Pierre Guéguen.

Prezentację dopełnia gęste zawieszenie gwaszy, a projekty tkanin, witraży i ceramiki podkreślają płodne relacje, jakie Poliakoff utrzymywał z dekoracją.

Wreszcie wystawa korzysta z ważnego aparatu dokumentacyjnego : fotografii, archiwów wizualnych i dźwiękowych,, który pozwala zrozumieć życie malarza. Burzliwe początki uciekającego przed rewolucją młodego rosyjskiego emigranta i powojenna atmosfera artystyczna; i wreszcie lata sukcesów, podczas których jego twórczość przyciągnęła uwagę osobistości ze świata polityki, mody i kina  a zacytować tu można nazwiska: Yves Saint-Laurent, Greta Garbo, Yul Brynner, Anatol Litvak , ale także i szczególnie ze świata młodej sceny artystycznej lat 60., która widziała w Poliakoff jednego z najbardziej radykalnie współczesnych malarzy.

Lucio Fontana       24/04/2014  - 24/08/2014

Lucio Fontana to włoski ,argentyńskiego pochodzenia, malarz i rzeźbiarz  a retrospektywę jego wystawianych prac widział Claude Cluzel.

Andy Warhol    02/10/2015  -07/02/2016

Wiele tworzył ten amerykański, pochodzenia lelkowskiego, artysta  i wystawa przedstawiła wiele jego prac.

Kilka dzieł było bardzo długich , a jednym z nich był autoportret malarza.

Widzieliśmy serie w różnych kolorach wykonanych obrazów przedstawiających BYKI.

Ciekawie  i intrygująco wyglądała sala z unoszącymi się w przestrzeni obiektami, w większości przypominającymi swoimi formami poduszki.

Inna seria , na która zwróciłam wówczas uwagę były to obrazy z KWIATAMI.

Obraz z BUTAMI na obcasach widzieliśmy również na targach wystawienniczych.

Na każdym prawie targu wystawienniczym  można spotkać  obrazy tego artysty..

Jest to jedno z największych i najstarszych muzeów na świecie. Powierzchnia sal muzealnych wynosi 60 600  m2  i pomimo, ze podzielony jest na trzy części to każdą z nich jest większą niż większości innych muzeów.Jest też najczęściej odwiedzaną placówką tego typu na świecie.- 15 00 osób dziennie. Stanowi jeden z ważniejszych punktów orientacyjnych stolicy Francji.

Luwr  ma metrykę sięgającą XII wieku, najpierw był to zamek warowny, potem rezydencja królewska .W XVI wieku król Franciszek I zmienił te budowle w monumentalny renesansowy pałac.

Podczas rewolucji francuskiej 8 września 1793 roku Konwent Narodowy wydał dekret o zamienieniu pałacu w muzeum.Muzeum zostało otwarte 10 sierpnia 1793 r. Ekspozycja liczyła 537 obrazów. Dziś liczy ich około 350 000 z  czego tylko 10 %  jest wystawiane, reszta jest udostępniana na wystawy czasowe lub innym placówkom. Można tutaj zobaczyć eksponaty od prehistorii do czasów aktualnych.W 2008 roku zbiory Luwru podzielono na osiem kategorii, każdej z nich przypada odrębny dział. Są to Działy: Starożytnego Egiptu, Starożytnego Bliskiego Wschodu, Starożytnej Grecji, Starożytnego Rzymu, Sztuki Islamu, Rzeźby, Malarstwa, Rzemiosła Artystycznego, Rysunku i Grafiki.

dzieła światowego dziedzictwa o największej sławie takie jak np. stela z kodeksem Hammurabiego, Nike z Samotraki, Wenus z Milo, Mona Lisa Leonarda da Vinci. Ponadto Luwr mieści wielką bibliotekę, archiwum, pracownie konserwatorskie, instytucje naukowe o charakterze badawczym i dydaktycznym[;

Muzeum Luwr zaprasza też wystawy czasowe. Widzieliśmy ich bardzo dużo i wszystkie były utrzymane na wysokim poziomie.

Do aktualnych wystaw, jak i tych artystów, którzy byli już wystawiani, powrócę w Aktualnościach.

W kwietniu i maju 2017 roku miała miejsce w muzeum Luwr wystawa dzieł Vermeer’a.

Jest to  duża, przeszklona hala wystawowa położona w paryskiej 8 dzielnicy, zaraz przy Polach Elizejskich, pomiędzy Lukiem Triumfalnym i placem Concorde. Hala została zbudowana na wystawę światowa  jaka odbyła się w Paryżu w 1900 roku.

Wielki, Pałac (Grand Palais) został zbudowany w tym samym czasie co Mały Palac (Petit Palais)oraz most Aleksandra III. Celem budowy wszystkich wymienionych budynków było jak najlepsze przyjęcie przez Paryż wystawy Expo.

Zewnętrzna część Wielkiego Pałacu (Grand Palais) została zbudowana w stylu neobarokowym końca XIX w.

W 1993, ze względu na szeroko rozwinięte prace restauracyjne, Grand Palais został zamknięty na następne 12 lat. Ponowne otwarcie budynku odbyło się oficjalnie 24 września 2005.

Teraz znów jest w remoncie do roku 2024.

Przewijają się tutaj tysiące osób uczestniczących w wystawach czasowych oraz w corocznych targach sztuki współczesnej ART PARIS i FIAC.

A także  w co dwuletnich biennale paryskich (la Biennale de Paris)..  

Mało znanym faktem jest posiadanie przez Grand Palais dużego posterunku policji, który ma na celu odpowiednią ochronę eksponatów wystawianych podczas wystaw.